WSNHiD Kulturoznawstwo

starosta

1. Jakie czynniki muszą być spełnione, żeby grupę nazwać społeczną?
2. Zdefiniuj grupę niespołeczną
3. Wymień i omów podstawowe rodzaje tłumów
4. Czym jest poczucie własnej wartości?
5. Wymień i krótko scharakteryzuj strategie kształtowania poczucia własnej wartości
6. Znaczenie autoprezentacji dla funkcjonowania człowieka
7. Omów regułę wzajemności
8. Scharakteryzuj regułę zaangażowania i konsekwencji
9. Co to jest i kiedy najczęściej działa społeczny dowód słuszności?
10. Lubienie i sympatia i ich wpływ na funkcjonowanie ludzi
11. Omów niedostępność
12. Wymień techniki negocjacji i omów jedno z nich
13. Scharakteryzuj podstawowe style negocjowania
14. Omów teorię motywacji Maslowa
15. Stereotypy, ich powstawanie i zmiany
16. Uprzedzenia, zmniejszanie uprzedzeń
17. Omów teorię „kozła ofiarnego”
18. Wymień i omów sytuacje psychologicznie trudne
19. Scharakteryzuj pojęcie stresu pourazowego
20. Omów schemat asertywnej odmowy
21. Wymień etapy asertywnej odmowy przed agresją innych osób

EGZAMIN 4-EGO CZERWCA:

GR 1 - GODZINA 9.00
GR 2 - GODZINA 10.00
GR 3 - GODZINA 11.00

AK47

..a z psychologii Asia coś ma ? Smile

albo ktoś ma coś ?:>

aga.wu

Asia nie musi miec chyba z psychlogii, bo ma juz zaliczona! ha! taka sprytna Asia! Very Happy

aga.wu

a sobie na wikipedii poszukaj, tam troche jest Smile

AK47

hehe no już opracowujemy z Miszewskim więc proszę czekać =)

aga.wu

oj, cudnie! ja nie wiem, co ja bym bez tego forum zrobila Very Happy

Misza

Asiu nie wpisujmy tu tego bo jeszcze ta taka mała ze Szczecina skorzysta a tego byśmy chyba nie chcieli...? Wink

AK47

12.Wymień techniki negocjacji i omów jedną z nich.
Mierz wysoko
Nie zgadzaj się na pierwszą propozycję
Ustępuj powoli i nie łatwo
Ustępstwo za ustępstwo
Zasada ustępstw malejących
Krakowski targ
pół na pół,często wymusza więcej ustępstw
Rozpraszanie negocjatora
zdenerwowanie,wybicie go z toku negocjacji np.częste wychodzenie z Sali
Zabójcze pytanie
każda odpowiedź stawia go w trudnej sytuacji; unikamy natychmiastowej odp.; odpowiadamy pytaniem na pytanie
Zaproponowanie przerwy
Jednakowa interpretacja faktów
Przełamywanie oporów
Technika "dobry - zły facet
Technika ograniczonych kompetencji
Techniki zwiazane z wykorzystaniem czasu
 celowo przedłużamy rozmowy w sytuacji, gdy partnerowi zależy na najszybszym zakończeniu
 celowo unikamy podjęcia decyzji aż do momentu w którym prawdopodobnie nastąpi korzystna zmiana układu sił

KOMPROMIS-CZĘŚCIOWA WYGRANA, CZĘŚCIOWA PRZEGRANA

13.Scharakteryzuj podstawowe style negocjowania.(stała tendencja do prowadzenia negocjacji)
 styl twardy-styl rywalizujący  jedna os.próbuje drugiej narzucić swoje zdanie, możliwy tylko gdy jedna os jest silniejsza ; obie strony traktują się jak rywale ; mało efektywny-stosunki interpersonalne mogą się pogarszać i rozwiązywać

 styl miękki-styl przyjacielski  większe tendencje do ulegania, przesunięcie zadania:
I plan- wysuwa się na utrzymanie dobrych stosunków interpersonalnych
II plan- same negocjacje/ nie dochodzi do rozwiązania problemu

 styl rzeczowy-styl kooperacyjny ideał do którego należy dążyć; oderwać problem od osób, które go przedstawiają-niezmiernie trudne
I plan-wysuwać problem
II plan-to co się wiąże z osobami

14. Omów teorię motywacji Maslowa
Postawił on hipotezę, że człowiek w swoim działaniu dąży do zaspokojenia zespołu potrzeb, zaś
zespoły te tworzą logiczną hierarchię, którą można przedstawić następująco (w kolejności od
potrzeb podstawowych do złożonych):
1. potrzeby fizjologiczne,
2. potrzeby bezpieczeństwa,
3. potrzeby społeczne,
4. potrzeby uznania,
5. potrzeby samorealizacji.
Maslow twierdził, że muszą być zaspokojone przede wszystkim potrzeby niższego rzędu, aby było możliwe zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu. W przypadku, gdy potrzeba niższego rzędu została już zaspokojona, to przestaje ona stanowić źródło motywacji. Oprócz wymienionych potrzeb, Maslow wyróżnił również tzw. potrzeby dodatkowe. Przez potrzeby dodatkowe należy rozumieć takie, które mają ujawniać się tylko u niektórych ludzi. Mogą to być potrzeby wiedzy, czy też potrzeby estetyczne. Zdaniem Maslowa trudno jest o nich cokolwiek powiedzieć, gdyż nie zostały jeszcze dogłębnie poznane, ale można próbować wiązać je z potrzebami samorealizacji.

15.Stereotypy- ich powstawanie i zmiany

Stereotyp-funkcjonujący w świadomości społ. uproszczony, skrótowy i zabarwiony obraz rzeczywistości
powstawanie:
1.) ekonomiczne i polityczne rywalizacje bądź konflikt
2.) przemieszczona agresja
3.) potrzeby osobościowe
4.) konformizm w stosunku do istniejących form społecznych
Stereotypy, mimo iż wydaje się czymś stałym, utartym mogą ewoluować i ewoluują. Są trwałe jedynie w pewnych granicach

16.Uprzedzenia- zmniejszanie uprzedzeń
rodzaj postawy polegający na odrzucaniu czegoś lub kogoś bez racjonalnych przesłanek.
Uprzedzenie do kogoś lub czegoś występuje wówczas, gdy jednostka podejmuję ocenę, wyraża negatywny osąd bez wcześniejszego doświadczenia z daną osobą, czy zjawiskiem, najczęściej na podstawie plotek lub ocen znaczących innych. Uprzedzenia wynikają także z utrwalonych w danych społeczeństwach czy społecznościach stereotypów. W przypadku osób do czegoś uprzedzonych trudno je przekonać do pozbycia się uprzedzeń poprzez racjonalną argumentację.
Uprzedzenia stają się groźne dla funkcjonowania społeczeństwa lub pewnych kategorii społecznych, gdy przybierają charakter instytucjonalny i stają się częścią określonych ideologii, np.: rasizmu, szowinizmu czy seksizmu.
17. Omów teorię kozła ofiarnego:
 inny od całej reszty, słabszy, związany z problemem
Mechanizm kozła ofiarnego polega na tym, iż grupa społeczna w momencie kryzysu, dezintegracji czy zagrożenia, by powrócić do stanu utraconej równowagi, obiera sobie ofiarę, która staje się obiektem zbiorowej agresji całej grupy. Agresja ta ma na celu śmierć bądź różnego rodzaju wykluczenie ofiary. Grupa wmawia sobie bowiem, że ofiara ta ponosi winę za nieszczęście lub zagrożenie, które doprowadziło do kryzysu, dezintegracji grupy.
Poszczególne kultury różnią się między sobą pod względem skłonności do stosowania mechanizmu kozła ofiarnego, niektóre stosują go bardzo często i na wielką skalę (są często monolityczne, a nawet podświadomie niepewne swojej tożsamości), inne posuwają się do niego niezwykle rzadko, unikają skrajnych form mechanizmu (są to zwykle kultury otwarte, pluralistyczne, które znajdują konstruktywne role społeczne dla różnego rodzaju odmieńców).
18.Wymień i omów sytuacje psychologicznie trudne.

Wypadki i katastrofy są sytuacjami o szczególnej dynamice i złożonej interakcji. W
nadzwyczaj krótkim czasie w środowisku człowieka zachodzą burzliwe przemiany, stwarzające
sytuacje trudne, które różnią się od normalnych warunków życia przede wszystkim tym, że we
wzajemnych relacjach człowiek – środowisko zachodzą istotne zmiany jakościowe w otoczeniu,
uniemożliwiające lub ograniczające normalne funkcjonowanie.
2
Sytuacje trudne w ratownictwie, to sytuacje powstające w rejonie awarii, katastrof i klęsk
żywiołowych.
Sytuacje w pojęciu psychologii to dynamiczny, gwałtownie zmieniający się układ
wzajemnego stosunku człowieka z innymi elementami otoczenia.
Rodzaje sytuacji trudnych, z którymi można się spotkać w obliczu awarii, wypadku czy
katastrof:
1) Sytuacje zagrożenia (zagrożenie życia ludzkiego i zdrowia oraz elementów środowiska, od
których zależy dalsza egzystencja człowieka).
2) Deprywacje (brak możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych człowieka , np.
snu, odpoczynku, pokarmu, itd.) – w warunkach skrajnych prowadzą do utraty przez ludzi
poczucia sensu działania.
3) Przeciążenie (jako efekt działania na granicy fizycznej, fizjologicznej i psychicznej
wytrzymałości_ - mogą prowadzić do nadmiernego pobudzenia i agresji, lub odwrotnie - do
zobojętnienia i apatii.
4) Utrudnienia (stanowiące przeszkodę w samoratowaniu się lub niesieniu pomocy innym) np.
pożar, gruzy, brak dostępu do rannych, niedobór sił i środków ratowniczych, brak informacji i
współdziałania. W konsekwencji mogą one prowadzić do osłabienia ogólnej orientacji, zaburzeń
procesów decyzyjnych, zahamowania czynności wykonawczych.
5) Sytuacje konfliktowe (powstają w momencie gdy człowiek jest zmuszony dokonywać wyboru
pomiędzy podobnymi wartościami).
W stanach zagrożenia dochodzi do kumulowania się sytuacji trudnych, do powstania
skomplikowanego obrazu psychologicznego i psychopatologicznego o trudnych do przewidzenia
następstwach.
Nadzwyczajne zagrożenia – wypadki i katastrofy, awarie przemysłowe i klęski żywiołowe są
sytuacjami niezwykle stresorodnymi powodującymi poważne obciążenie psychofizyczne dla
pojedynczych osób, jak i dla większych zbiorowości ludzkich. Stresogenne są również zmiany w
codziennym funkcjonowaniu wywołane np. brakiem światła, gazu, wody pitnej, odpowiedniej
odzieży, niezbędnego sprzętu gospodarstwa domowego, warunków sanitarnych, trudności w
karmieniu zwierząt. Powyższe utrudnienia mogą być ponadto spotęgowane poprzez utratę bliskich
osób, chorobę w rodzinie, konieczność zmiany miejsca zamieszkania.
ratownik powinien prowadzić osobę niewidomą za sobą; przy zdarzeniu z udziałem osób
głuchoniemych ograniczyć gestykulację)
Wypadek lub katastrofa pociągają za sobą nierzadko ofiary śmiertelne.
19.Stres pourazowy
Od pierwszej pomocy psychologicznej zależy występowanie i wielkość stresu pourazowego
(posttraumatycznego). Reakcja posttraumatyczna jest naturalną reakcją psychologiczną na niezwykłe
wydarzenie, które nie mieści się w zwykłym ludzkim doświadczeniu. W wyniku zadziałania
czynnika urazowego u każdego człowieka rozwija się wiele objawów składających się na reakcję
posttraumatyczną, zwaną również stresem posttraumatycznym.
Kryteria diagnozowania reakcji i zaburzeń to:
1. Wystąpienie zdarzenia, które nie mieszczą się w obszarze normalnych ludzkich doświadczeń.
Mogą tu wystąpić dwa typy reakcji:
- nadmierna koncentracja na zdarzeniu
albo
- tendencja do unikania bodźców dotyczących tego zdarzenia.
2. Utrzymujące się odtwarzanie traumatycznego wydarzenia poprzez:
- nawracające i natrętne
- nawracające przykre sny;
- nagle nieadekwatne do sytuacji zachowania i emocje, wynikające z ponownego
doświadczenia urazowego zdarzenia, iluzje;
- negatywne emocje, kiedy jest się wystawionym na sytuacje, które symbolizują lub
przypominają traumatyczne wydarzenia (np. rocznica traumy).
3. Unikowe reakcje na bodźce związane z traumą lub ogólne odrętwienie, których wskaźnikiem
mogą być:
- wysiłek w kierunku unikania myśli i uczuć związanych z traumą;
- wysiłki związane z unikaniem aktywności i sytuacji, które mogłyby przypomnieć
traumę;
- psychologiczna amnezja;
- spadek zainteresowań znaczącymi aktywnościami (np. u dzieci objawy regresyjne);
- poczucie oderwania i obecności wobec innych;
- sztywny afekt, niezdolność do przeżywania uczuć, miłości;
- skrócenie perspektywy czasowej (np. dzieci nie planują małżeństwa, posiadania potomstwa lub
długiego życia).
4. Stale współtowarzyszące reakcjom natrętnego odtwarzania bądź unikania symptomy pobudzenia
nieobecne przed traumą:
- zaburzenia snu;
- drażliwość lub wybuchy gniewu;
- trudności w koncentracji uwagi;
- wzmożona czujność uwagi i nadwrażliwość na bodźce;
- przesadne reakcje strachu na nieoczekiwane bodźce;
- zwiększona reaktywność fizjologiczna na sytuację przypominające traumę.
Lista objawów obrazujących reakcje posttraumatyczne jest znacznie szersza, często zależy od
rodzaju traumy.
Może wystąpić:
- poczucie poniżenia i zakłopotania;
- nasilone poczucie wstydu, poczucie winy;
- poczucie bycia poniżonym, bezsilnym;
- otępienie lub obsesyjne myśli o zranieniu lub zgładzeniu sprawcy;
- tzw. syndrom sztokholmski – pozytywne uczucia do sprawcy, współczucie, litość; uczucia
te są niejako nagrodą za podarunek życia od osoby, która mogła zabić;
- poczucie splamienia, zbrukania;
- zahamowania seksualne, trudności w intymnych relacjach;
- rezygnacja, stan załamania, depresja, brak zainteresowania przyszłością.

20.Omów schemat asertywnej odmowy.
Umiejętność bycia asertywnym – to sztuka otwartego wyrażania swoich myśli,
uczuć, przekonań, bez lekceważenia uczuć i poglądów innych ludzi...
Asertwna odmowa to stwierdzenie:
􀂾 czytelne
􀂾 bezpośrednie
􀂾 uczciwe
􀂾 stanowcze.
Nie ma w niej miejsca na kłamstwa, usprawiedliwienia czy atak. schemat asertywnej odmowy.
Etap pierwszy: powiedz „nie”
Etap drugi: poinformuj jasno o tym, jak zamierzasz postąpić, odwołując się do
siebie, do swoich osobistych preferencji (wolę, chcę, wybieram, jest dla mnie
ważne) lub postanowień (mam zamiar, postanowiłem, zdecydowałem).
Etap trzeci: podaj krótkie wyjaśnienie, dzięki któremu rozmówca może lepiej
zrozumieć twoje postępowanie.
Etap czwarty: możesz dodać komentarz podtrzymujący relację.
Przykłady asertywnej odmowy:
􀂃 Nie, nie mogę dziś przyjść do ciebie, ponieważ wyjeżdżam poza miasto.
􀂃 Nie, nie zostanę dziś po lekcjach, gdyż mam do załatwienia ważną
sprawę rodzinną.
􀂃 Nie, nie napiszę tego sprawozdania na jutro, ponieważ dziś nie będę
miał czasu, ale za to chętnie zrobię to na poniedziałek.
Asertywna odmowa nie zawiera pretensji ani usprawiedliwień.

21. Etapy asertywnej odmowy przed agresją innych osób

1 etap –poinformowanie drugiej osoby, co nam przeszkadza w zachowaniu drugiej osoby.

2 etap- zdecydowanie wyrażamy swoja irytacje

3 etap-koncentracja na opracowaniu tego, co sami zrobimy, zapleczem może być zwrócenie się po pomoc do innych osób. Zaplecze ma zagrozić, a nie być karą.

4-etap polega na realizacji zaplecza.

AK47

co Ty tam gadasz Misza Razz

aga.wu

dziekuje wam pieknie, moje male zuczki, nawet zlosliwcowi! Smile